حاجی بابایی:
مجلس تلاش کرده با انصاف و تعامل به دولت کمک کند
به گزارش مجلس ایران دات کام، نایب رئیس مجلس اظهار داشت: بین دولت و مجلس نگاهی تعاملی وجود دارد، یعنی هم رئیس جمهور تلاش کرده در معرفی کابینه اش نهایت دقت را کند و هم مجلس تلاش کرده با انصاف و تعامل به دولت کمک نماید.
به گزارش مجلس ایران دات کام به نقل از مهر، برنامه گفتگوی ویژه خبری سیما با حضور حاجی بابایی، نایب رییس مجلس شورای اسلامی به بررسی برنامه وزیران پیشنهادی دولت چهاردهم در مجلس شورای اسلامی پرداخت.
مشروح این برنامه را در زیر می خوانید:
یکشنبه کابینه پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس شورای اسلامی تقدیم شد. از ساعت ۸ بامداد شنبه پیش رو هم کار بررسی صلاحیت ها شروع می شود.
اولین آزمون رسمی مجلس دوازدهم در بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی، کلیاتی به ما بگویید از روندی که شروع شده است و در بررسی صلاحیت ها به اوج خودش می رسد؟
این نخستین باری است که اتفاق می افتد که شروع مجلس با شروع دولت، یعنی به طور معمول مجلس که تشکیل می شد، یکسال بعد دولت می آمد و رئیس جمهور جدید و کابینه اش را معرفی می کرد.
هنوز کمیسیون های ما تشکیل نشده بود و مشغول تشکیل کمیسیون ها بودیم و مجلس جدید شروع شده بود، با یک حادثه ای که اتفاق افتاد، رئیس جمهور عزیزمان شهید شدند، مجلس وارد فاز جدید شد و دولت هم وارد یک فاز جدید شد.
معرفی دولت و کابینه دولت درست زمانی دارد شکل می گیرد که کمیسیون های ما هم تازه شکل گرفته اند و کارشان را دارند شروع می کنند. بر طبق بخشنامه داخلی، مجلس، چون چند دوره قبل به این شکل نبود و یک مقدار متفاوت بود، از دوره قبل و این دوره، وقتی که وزراء به مجلس معرفی می گردند، یک هفته دراختیار کمیسیون ها قرار می گیرند.
یعنی یکشنبه که آقای پزشکیان کابینه شان را معرفی کردند، از همان لحظه کار کمیسیون ها آغاز شد و تا جمعه عصر هم ادامه دارد.
درست است که بصورت رسمی تعطیل می باشد، اما جلسات امروز هم در مجلس ما جلساتی داشتیم و همه وزراء با ساعاتی که برای آنها تعیین شده است، وارد کمیسیون ها می شوند و همه کمیسیون ها از تمامی وزراء سؤالات خودشان را می پرسند، وزراء برنامه خودشان را توضیح می دهند برای نمایندگان و یک نظرسنجی هم از کمیسیون ها در مورد وزرایی که در آنجا صحبت کردند، به طور معمول انجام می پذیرد.
که هم اکنون اشاره شد به آرای استمزاجی؟
استمزاجی بله. ما در کمیسیون ها به طور معمول این طوری است که وقتی ۲۳ نفر عضو دارند، ۱۶ نفر باید حضور داشته باشند. مثلا ۱۵ نفر هستند، باید منتظر باشیم تا یک نفر بیاید و ۱۶ نفر بشود و بحث را شروع نماییم، ما کار را شروع می نماییم، رای گیری استمزاجی می نماییم، آن یک نفر که آمد، ۱۶ نفر شدیم، باردیگر رای گیری می نماییم. برای این است که متوجه شویم که چه خبر است.
در بررسی ها فرصت را از دست ندهید؟
بله در بررسی ها شاید وارد کمیسیون ها که می شدیم و وزراء را در کمیسیون می دیدیم و سؤالات نمایندگان عزیزمان را از وزراء و کاندیدهای پیشنهادی برای وزارت، شاید بگویم در یک حالت اشباع شد یعنی حدودا فرصت کافی دراختیار هم نمایندگان بود، هم کاندیدها که حرف هایشان را بزنند.
البته کمیسیون هایی که تخصصی بودند، دو برابر کمیسیون های غیر تخصصی کاندیدها باید حضور پیدا می کردند. مثلا وزیر صنایع در کمیسیون صنایع و معادن، دو برابر کمیسیون آموزش و تحقیقات می رفت، چون آنجا کمیسیون تخصصی او است. برخی از وزراء کمیسیون های تخصصی شان را می روند، برخی از کمیسیون ها برای وزراء تخصصی نیست و عمومی است.
مثلاً وزیر آموزش وپرورش و وزیر آموزش عالی، کمیسیون آموزش و تحقیقات برای آنها تخصصی است. نوع کار هم این طوری است که کمیسیون آموزش تحقیقات باید به صحن مجلس گزارش بدهد و باید بگوید که آیا برنامه های وزیر را قبول کرده است یا قبول نکرده است.
روز شنبه که بصورت رسمی صلاحیت ها شروع می شود به صورتی قرائت جمع بندی کمیسیون های تخصصی را خواهیم داشت؟
روز شنبه که کار ما آغاز می شود، اول کلیات مطرح است، یعنی برنامه های دولت در موردش بحث می شود. رئیس جمهور گزارشی را به مجلس می دهد و دو ساعت و نیم وقت دارد، این دو ساعت و نیم را هر وقت که اراده کرد می تواند استفاده نماید، می تواند اول جلسه دو ساعت و نیم صحبت کند، می تواند همه وزراء که صحبت کردند استفاده نماید، نصف را می تواند اول و نصف را آخر استفاده نماید.
بنابراین رئیس جمهور یک گزارش از وزرای خودش برنامه های خودش را عرضه خواهد کرد، پنج نماینده به عنوان مخالف، پنج نماینده به عنوان موافق، یک مخالف، یک موافق، یک مخالف، یک موافق، صحبت می کنند، اما رای گیری وجود ندارد.
بعد از این نوبت وزراء می رسد، به ترتیب حروف الفباء، اول وزیر آموزش وپرورش است، می آید کمیسیون آموزش و تحقیقات باید ۱۰ دقیقه گزارش بدهد، برخی از وزراء در دو کمیسیون تخصصی هستند.
اگر مربوط به دو کمیسیون تخصصی باشند پنج دقیقه سخنگوی آن کمیسیون، پنج دقیقه سخنگوی این کمیسیون، یک گزارش می دهد، برنامه های وزیر را اعلام می کند و اعلام می کند که کمیسیون به او رای داد یا نداد، یا رای مثبت دادند یا رای منفی، یا با رای کامل و تام ۲۳ نفر یا نه نسبی است که عموماً نسبی رو صحن مجلس عرضه می شود.
بعد از این که گزارش کمیسیون داده شد، دو نماینده مخالف و دو نماینده موافق، هر کدام ۱۵ دقیقه، یک مخالف ۱۵ دقیقه صحبت می کند، این ۱۵ دقیقه را می تواند ۵ یا ۷ یا ۸ دقیقه را به یک نماینده دیگری هم بدهد.
بنابراین ممکنست شما که از بیرون نگاه می کنید، مثلا ۴ مخالف و ۴ موافق صحبت کنند. مجموع ۶۰ دقیقه است، حالا یا ۴ نفر صحبت می کنند، ۲ موافق و ۲ مخالف و یا نه، ۴ موافق و ۴ مخالف صحبت می کنند.
دو تا ۱۵ دقیقه مخالفین، دو تا ۱۵ دقیقه موافقین که به تعداد ممکنست متغیر باشد؟
تا اینجا یک یک وزیر ۶۰ دقیقه بود، ۱۰ دقیقه می شود ۷۰ دقیقه. ۳۰ دقیقه هم فرصت دراختیار وزیر است که آن چون که گفته شد را پاسخ بدهد.
این آقای وزیر که ۳۰ دقیقه دراختیارش است می تواند همان لحظه می تواند ۱۰ دقیقه را بدهد آقای رئیس جمهور که از او دفاع کند یا بدهد یک نماینده دیگری از او دفاع کند، باز هم ممکنست نمایندگان اینجا صحبت داشته باشند.
پس یک نظم خاصی وجود دارد. پس برای هر وزیری ۱۰۰ دقیقه در مجلس وقت می گذارند. ۱۰ دقیقه کمیسیون، ۳۰ دقیقه مخالفین، ۳۰ دقیقه موافقین و ۳۰ دقیقه هم وزیر پاسخ خواهد داد که می شود ۱۰۰ دقیقه. به ترتیب ادامه پیدا می کند، ما ۱۰۰ دقیقه ضربدر ۱۹ نفر، می شود هزار و ۹۰۰ دقیقه. ۱۵۰ دقیقه هم آقای رئیس جمهور وقت دارند، می شود ۲ هزار و ۵۰ دقیقه. ۱۵۰ دقیقه وسط آن پرت دارد، مثلا شما ۱۵ دقیقه اش را صحبت کردند تا بگوییم نفر بعدی بیاید ممکنست یک دقیقه و دو دقیقه بطول بیانجامد یا تذکر بخشنامه ای می دهد، یا اخطار قانون اساسی می دهد می شود چیزی حدود ۲ هزار و ۲۰۰، ۳۶ ساعت حدودا ما فرصت می خواهیم بررسی نماییم و رئیس جمهور هم صحبت کند و تذکرات هم داده شود، حدود ۳۶ ساعت، یا ممکنست یک ساعت بیشتر یا کمتر شود.
جمع بندی پایانی می رسد حدودا به روز چهارشنبه؟
ما به پیشنهاد رئیس مجلس و نظر مجلس، دو نوبته کار خواهیم کرد. ساعت ۸ بامداد شروع می نماییم تا ۱۲ ظهر می شود ۴ ساعت، ۲ بعدازظهر هم شروع می نماییم تا ۶ بعدازظهر، ممکنست با نظر نمایندگان تا ۷ هم بطول بیانجامد، بشود ۸ یا ۹ ساعت اگر ما در یک روز انجام بدهیم، ۴ روز کاری را ما خواهیم داشت، یعنی شنبه، یکشنبه، دوشنبه و سه شنبه.
اگر نوبت سوم بمانند و رای گیری کنند، این امکان دارد اگر نه نمایندگان خسته باشند، روز چهارشنبه بامداد ما می توانیم...
تقریباً روال همین دو نوبته است؟
بله دراختیار مجلس است. ممکنست فرض می گیریم ۱۹ نماینده است، ممکنست مثلا چند وزیر پیدا شوند، مخالفین صحبت نکنند، موافقین هم صحبت نکنند، عبور نماییم، این هم ممکنست اتفاق بیفتد، اگر افتاد زمان کاسته می شود.
بنابراین این طور که پیش می رود، ما احیانا روز چهارشنبه بامداد یا نوبت سوم سه شنبه که بستگی به مجلس دارد، می توانیم رای گیری برای کل نماینده وزراء یک جا، انجام می پذیرد، هر صندوقی جداگانه برای یک وزیری تعریف می شود.
اگر هر کدام از وزراء رای اعتماد را نگیرند، رئیس جمهور مراحلی را که طی خواهند کرد، به چه صورتی خواهد بود؟ چیزی که اشاره کردید، روز چهارشنبه جمع بندی نهایی را مجلس اعلام می کند، تعداد وزرایی که رای آوردند و آنهایی که نتوانستند رای اعتماد را کسب کنند؟
اگر رای نیاوردند رئیس جمهور فرصت دارد سرپرست داشته باشد و می تواند همان فردای آن روز معرفی نماید. یعنی در اختیار رئیس جمهور است که بتواند آن کار را انجام بدهد.
بنابراین ما سه شنبه عصر یا چهارشنبه بامداد رای گیری خواهیم کرد و امیدواریم دولت پرقدرت و پرتوان بتواند کار خودش را شروع کند، کار سختی است، هم همراهی دولت را می خواهد و هم همراهی مجلس را می خواهد.
بین دولت و مجلس نگاهی تعاملی وجود دارد
الان به همراهی مجلس اشاره می کنید، رویکرد تمام نمایندگان و کسانی که در خانه ملت در مجلس دوازدهم هستند، این دوره تعامل هم با قوه قضائیه و هم قوه مجریه است. این رویکرد تعاملی چقدر در بررسی کار صلاحیت ها جمع بندی نهایی و کار آسان تر دولت در امورات اجرائی تأثیرگذار خواهد بود؟
من دوره های مختلف مجلس بوده ام. این دوره را فکر می کنم مثل بسیاری از دوره ها، اما بهتر، یک نگاه تعاملی بین دولت و مجلس وجود دارد.
از چه نظر بهتر است؟
از این نظر که بالاخره هم رئیس جمهور تلاش کرد در معرفی کابینه اش نهایت دقت را کند، معنایش این نیست که دقت رئیس جمهور از معرفی وزرای خودش نظر مجلس صد در صد منطبق باشد و معنای همراهی و همگامی هم این نیست که هر آن چه رئیس جمهور می گوید، مجلس قبول کند، یا هر آن چه مجلس می گوید، رئیس جمهور قبول کند.
مطابقت یعنی این که باانصاف نگاه می کنند، تعامل یعنی این که می کوشند تا جایی که می توانند دولت را کمک کنند و اگر احیاناً جایی ایراد و اشکالی دارد، نظرشان را کوتاهی کنند و در مجموع به سمتی حرکت کنند که دولت بتواند پرقدرت کارش را ادامه بدهد و لوایحی را که به مجلس می آورد یا همکاری هایی که باید بین مجلس و دولت انجام بپذیرد، مجلس دولتی را که برای آن ریل گذاری کرده است، کمک نماید که آن اهداف بلند را بتواند پیگیری کند.
مقام معظم رهبری بارها فرمودند، پیشانی کار و آن ویترین کار، دولت می باشد. این دولت می باشد که همه بارها را می خواهد تحمل کند. البته این دفعه که خدمت ایشان رسیدیم فرمودند، مجلس هم مطالبه گر نیست، مجلس هم پاسخگو است، هم باید به رهبری پاسخ بدهد و هم به مردم باید پاسخ بدهد.
من سؤال های آزمون را به شما می دهم این فاکتورها وجود دارد، باید دولت را کمک کنید، اولاً در ثانی هم این شاخص هایی که وجود دارد شما باید به مردم و رهبری پاسخگو باشید.
در صحبت هایتان اشاره کردید وزرای پیشنهادی علاوه بر این که در کمیسیون تخصصی خودشان حاضر شدند، در کمیسیون های دیگر هم رفتند، این سابقه داشت یا برای اولین بار است؟
بله سابقه داشت و ما یک نظمی به آن دادیم. بخشنامه داخلی می گوید که ظرف ۷ روز، ظرف ۷ روز وزراء در کمیسیون ها حاضر شوند. هیئت رئیسه آمد و این تنظیم کرد، مثلا به یک وزیر برنامه داد، گفت آقای وزیر شما وزیر پیشنهادی، شما مثلا ساعت ۸ بامداد روز دوشنبه باید بروید کمیسیون آموزش تا ۹ و نیم، ۹ و نیم تا ۱۱ فلان کمیسیون و از ۱۱ تا ۱۱ و نیم بروید آن کمیسیون، یک برنامه برای او تنظیم کرد که وقت او پرت نشود و بطورکامل دراختیار کمیسیون ها باشد.
جدا از این صرفه جویی وقت و نظم زمانی که اشاره می کنید، چقدر در بررسی صلاحیت، در رای اعتمادی که مقرر است داده شود به وزیر پیشنهادی تأثیرگذار است؟
نهایت نظم را ما داشتیم. رئیس مجلس هم یک نکته فرمودند، این که ما چند دوره قبل خیلی این حالت را نداشته ایم، کاندیدهای وزارت بود وارد مجلس می شد مثلا ۳۰ نفر با خودش آورده است، یکی ۲۰ نفر آورده است، هر کسی حرفی دارد می زند، هر کسی از یک گوشه وارد مجلس شده است.
این دفعه اعلام رسمی گردید که هر وزیری با معرفی خودش فقط سه نفر می تواند وارد مجلس کند و باید امضاء کند که این سه نفر من معرفی می کنم. این اولاً مجلس خیلی مرتب و بانظم کارش دنبال می شود.
بعداً توضیح بدهید که علت این سه نفر محدودیت های حضور همراهان وزرای پیشنهادی چه است؟ چون آقای قالیباف به عنوان ریاست مجلس هم خیلی روی این مساله تاکید داشتند؟
کسانی که خودش اعتقاد دارد و همراه اش است. اکثراً معاول پارلمانی وزیر قبل یکی بود، یا مدیرکل پارلمانی یکی بود، یک نفر هم خودش همراه آورده بود، سه نفر که بتوانند کارهای او را در کمیسیون ها دنبال کنند.
نکته بعدی این بود که هر کمیسیونی، کمیسیون های ما درست است که رسماً گفته بودیم که ۸ بامداد شروع نماییم و ساعت ۲۰ و ۳۰ دقیقه هم تمام نماییم ولی واقعاً این طوری نبود، ما گاهی وقت ها از ۶ بامداد جلسات دیگری داشتیم، بعد کمیسیون ها شروع می شد تا ۲۰ و ۳۰ و تا ۱۲ شب هم ادامه پیدا می کرد.
واقعاً کار فشار سنگینی هم روی نمایندگان عزیز بود و هم روی وزرایی که پیشنهاد شده بودند، کار بسیار سنگینی بود انجام شد و واقعاً امروز هم می گویم پنجشنبه است رسماً ما برنامه نداده بودیم، هم اکنون واقعاً کمیسیون ها بعضی ها جلسه داشتند و کار می کردند.
نکته مثبتی هم وجود داشت، این که خیلی قبل ها برخی از جلسات بیرون از مجلس تشکیل می شد، یک نفر یک جایی تک جلسه تشکیل می داد، یک وزیر می رفت، برخی از نماینده ها می رفتند، هم اکنون حدودا همه جلسات در داخل مجلس تشکیل شد. حرف و حدیث نداشت، حاشیه نداشت که کسی حرف خاصی بزند، کسی برنامه خاصی را اعلام نماید.
اینکه می گویید حدودا یعنی بود؟
من خبر ندارم، من نشینده ام.
تا جایی که رصد شد و تدبیر شده بود، از این مساله جلوگیری شد؟
بله واقعاً بی حرف و بی حاشیه بود. یکی از نکات مهمی هم که در این دوره من بطورکامل می خواهم هم از مزایای مجلس بگویم و هم کسانی که معرفی گشتند، ما بحث های خارج از عرف هم نداشتیم. ممکن بود بحث ها در حقیقت چالشی باشد در خیلی جاها ولی بحثی که بخواهد خارج از عرف محاوره و گفتگو و احترام متقابل باشد نداشتیم.
هم از جناب آقای پزشکیان در گفتگوهای زمان پیش از ریاست جمهوری شان و هم زمانی که رئیس جمهور شدند چه در گفتگوهای اخیر و مصاحبه های اخیرشان دائم تاکید می شود بر اجرای برنامه هفتم پیشرفت، ما هم اکنون در مجلس شورای اسلامی نمایندگان که حالا نخستین آزمون را در بررسی صلاحیت ها در مجلس دوازدهم دارند سپری می کنند و یک فرصت است برای تک تک نمایندگانی که بسیاری از آنها نماینده اولی هستند.
یکی از نکات مثبت آقای پزشکیان همین بود که در مناظره هم که داشت همش تاکید بر قوانین بالادستی می کرد، چون غیر از این معنا ندارد یعنی کسی نمی آید رئیس جمهور مملکت شود بعد بگوید من خودم برنامه دارم یا یک رئیس جمهور داشتیم زمانی گفت من اصلاً برنامه نمی خواهم من خودم برنامه ام نه مجلس قانونگذار است کشور سیاست های کلی دارد قوانین را مصوب کرده یکی از مهم ترین و شاید مهم ترین قانونی که ما مصوب کردیم و حدود ۱۴ ماه در مجلس بحث شد بحث برنامه هفتم است.
برنامه هفتم در حقیقت برنامه همه وزرا است برعکس آن چه که گفته می شود برنامه این وزیر چیست، برنامه اگر منظور این است که ایشان می خواهد چه چیزی را می فهمد که بعداً اجرا نماید این بلد است آقای وزیر باید تشریف بیاورد آن چه را که قانون شده قانون را اجرا نماید و آن برنامه است.
پس بدین سبب در کمیسیون ها نمی گفتند برنامه ات چیست روش کار و برنامه اجرای هفتم از چیست یعنی چه برنامه ای و چه روشی و چه شیوه هایی داری که بتوانی آن چه حالا مرکز پژوهش های ما یک کار بسیار ویژه انجام داده بود برای هر کمیسیونی و برای هر وزیری از برنامه هفتم در حقیقت متنی را فرستاده بود که آقای مثلا وزیر آموزش وپرورش برمبنای برنامه هفتم وظایف شما اینهاست آقای وزیر نمی دونم راه و شهرسازی خانم وزیر راه و شهرسازی.
خانم صادق به عنوان وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی؟
۲۰ مبحث در آن وزارتخانه پیش بینی شده شما به ما بفرمایید که این ۲۰ مبحث که در برنامه هفتم آمده شما چطور می خواهید این را اجرا کنید چه مولفه هایی را می خواهید تا اینها را اجرا کنید اولویت هایت از این ۲۰ تا کدام است و نحوه تعاملت با مجلس برای اجرای قانون چیست شما چه کاری را می خواهید انجام بدهید نحوه تعاملت با دولت چطور خواهد بود.
چون می دانید یک وزیر یک برنامه از خودش باید انجام بدهد یک برنامه در تعامل با وزرای دیگر است یعنی عضو دولت شمرده می شود یعنی کسی که وزیر یک دولت شد باید مسئولیت کل دولت را هم به عهده بگیرد و بپذیرد، چون عضو دولت می باشد پس بدین سبب مطابقت های خوبی داشت.
پس این نیست که ما بگوییم آن چه که وزرا گفته اند به آن چه که برنامه هفتم گفته مطابقت نداشت، چون چیزی نمی خواستند بگویند که مطابقت داشته باشد این برنامه را باید توضیح می دادن.
مجلس بر روی برنامه هفتم به شدت حساسیت دارد، چون این برنامه گره های کور اقتصادی کشور و گره های کور فرهنگی و مسائل مختلف را باید باز کنند به همین علت این برنامه امید مجلس است امید دولت می باشد و رهبری تاکید بر برنامه کرده اند که برنامه هفتم باید حتما اجرائی شود.
اول صحبت هایتان به آرای استمزاجی اشاره کردید این آرا چقدر در آن رای گیری در صحن علنی مجلس شورای اسلامی موثر است و می تواند کمک کننده باشد؟
خیلی اثر دارد من خودم هم عضو کمیسیون آموزش تحقیقات هستم بالاخره، چون عضو هیئت رئیسه دیگر کمیسیون برنامه بودجه را نمی توانیم برویم من مثلا همین، چون حالا یک خانم بیشتر نیست من بیشتر عرض می کنم ایشان تشریف آوردند.
کمیسیون آموزش تحقیقات صحبت هایشان را کردند. بحثشان را کردند حالا یک رای گیری استمزاجی هم کنید بالاخره ببینید حرف ایشان با نمایندگانی که نشسته اند چقدر با هم مطابقت دارد یک رای استمزاجی کردند گفتند رای استمزاجی مثلا ۱۷ نفر ۱۶ نفر رای دادند این وقتی بازتاب پیدا می کند اثر می گذارد دیگر می گویند در فلان کمیسیون به این وزیر پیشنهادی یا به آن وزیر پیشنهادی این مقدار رای داده شده یا مثلا برخی کمیسیون های دیگر مثلا کمیسیون برنامه و بودجه استمزاجی کرده بود برای همه نمایندگان و یک فهرست داده بود و ما رای گیری کردیم ۱۷ نفر حضور داشتند از آن ۱۷ نفر این تعداد این جوری رای آوردند.
کمیسیون دیگر هم همین کارها را البته نه همه کامل ولی بعضی ها انجام دادند اصلاً ببینید وقتی که ما در مجلس مثلا وزیر آموزش وپرورش اول مطرح می شود یا وزیر علوم مطرح می شود یا وزیر مثلا خارجه مطرح می شود مثلا وقتی وزیر خارجه مطرح می شود گزارش کمیسیون امنیت ملی می آید اگر کمیسیون امنیت ملی گفته باشد که ما به برنامه های این یعنی مطابقت رفتار او با برنامه اگر به او رای داده در مجلس خیلی اثر دارد.
چون طرح ها و لوایح وقتی می آیند مجلس اگر آن طرح یا لایحه را کمیسیون تخصصی بهش رای داده باشد مبنا بر این است که او رای می آورد مگر این که عکسش اتفاق بیفتد با هزار دلیل پس گزارش کمیسیون وقتی مثبت است.
یعنی میل مجلس و میل کارشناسی مجلس به این است که او رای بیاورد پس اثر بسیار بالایی دارد نظر کمیسیون های تخصصی و حتما می تواند در رای یک وزیر نقش کلیدی و اساسی داشته باشد.
الان اشاره کردید به این که عضو کمیسیون آموزش هستید آقای حاجی بابایی نایب رییس مجلس شورای اسلامی هم هستید سابقه وزارت در وزارت آموزش وپرورش و وزیر بودن در آموزش وپرورش هم دارید در دو وزیر پیشنهادی آموزش وپرورش و وزیر علوم برآیند و ارزیابی هایتان به چه صورتی پیش می رود؟
حاجی بابایی: البته حالا خیلی این عرف نیست من چنین چیزی بخواهم اینجا عرض کنم.
نه به عنوان یک فرد از جانب کمیسیون تخصصی تان نه نظر فردی و شخصی؟
تقریباً حضور شما عرض شود که من در کمیسیون آموزش و تحقیقات هر دو عزیزمان آمدند و برنامه هایشان را عرضه کردند و نمایندگان کمیسیون آموزش و تحقیقات هم به هر دو رای داده پس نظر کمیسیون آموزش تحقیقات در مورد کاندیدای وزارت آموزش وپرورش و وزارت علوم و تحقیقات مثبت است.
من هم عضو یک کمیسیون هستم دیگر نمی توانم بر خلاف کمیسیون نظر بدهم بالاخره کمیسیون جمع بندی کرده و هر جمع بندی که کمیسیون تخصصی ما انجام داده در مجموع آن در حقیقت قابل قبول است برای همه کسانی که اعضای کمیسیون هستند.
ممکن است که آن چیزی که جمع بندی می شود در صحن علنی نتیجه و بازتاب و بازخورد دیگری بگیرد؟
احتمال دارد گاهی وقت ها ممکنست این هم ممکنست اتفاق بیفتد یک کسی در کمیسیون رای مثبت آورده باشد موافق باشد در صحن مجلس موفق نشود رای را کسب کند چنین چیزی هم ممکن است، اما کم اتفاق می افتد.
ما حدود یک دقیقه زمان داریم موضوعات مختلفی را مطرح کردیم ساعت ۸ بامداد هم که آغاز کار رسمی مجلس شورای اسلامی در بررسی صلاحیت ها است با صحبت های رئیس جمهور و البته رئیس مجلس نکاتی که فکر می کنید جا مانده؟
هم رئیس جمهور و هم مجلس که برای نخستین بار است که دارد اتفاق می افتد هر دو با هم آغاز نموده اند برنامه هم جلوی چشمشان است و می بینند تصمیمات مهمی باید بگیرند وضع معیشت مردم خوب نیست مجلس پاسخگو باید باشد و هم دولت باید پاسخگو باشد اطلاعات کافی هم همه دارند.
یعنی کارشناسان مان که در بدنه دولت هستند یا کسانی که هم اکنون آمده اند و به عنوان وزیر معرفی شده اند پیشنهادی هستند آدم های متخصص و وارد در کار هستند اینها پس تصمیم باید بگیرند حال مردم بهتر شود وضعیت معیشت مردم بهتر شود و یک نماد وفاق ملی را که آقای رئیس جمهور هم فرمودند که باید ازایشان تشکر نماییم بین مجلس و دولت برای خدمت به این مردم است که ۳۱ میلیون نفر صادقانه رای دادند را پاسخگو باشیم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب